dinsdag 8 januari 2013

Charleston --> New York & Washington --> Borne

Het avontuur is voorbij. Na vier en een halve maand studeren en het Amerikaanse studentenleven ontdekken zit ik nu in Borne aan de vertrouwde eettafel dit stukje te tikken. Ik zie Nelson liggen in z’n mand. Renze zit op de bank links van me tv te kijken. Papa zit achter me in de serre te knikkebollen met een boek op z’n schoot. Mama zit voor me aan het bureau zich te ergeren aan de trage PC. Mark is op slechts twintig minuten fietsen van me vandaan... Ik ben weer thuis!

Even terugspoelen. Anderhalf week geleden landden Mark en ik op Schiphol. Vier dagen daarvoor waren we in Washington. Vijf dagen eerder stapte ik in het vliegtuig op Charleston International Airport. Nog vijf dagen eerder, donderdag 13 december, schreef ik m’n vorige blogpost. M’n tentamens waren inmiddels voorbij. Ik was koffers aan het inpakken, formaliteiten aan het afronden en afscheid aan het nemen.

Ik schreef dat ik vrijwel alleen hoge cijfers haalde. Toch verbaasden m’n eindcijfers me nogal: drie A’s en een A-. Het laat zien dat de politieke wetenschappen me wel liggen. Ook bevestigt het wederom de verschillen – lees m’n vorige stukje - tussen de Nederlandse en Amerikaanse beoordelingssystemen.

Afscheid en voorpret
Op de avond van de 13e gingen Lisa en ik met Marge en haar moeder nog naar het Holiday Festival of Lights. Naast een weg die liep rond een recreatieplas waren allerlei “kunst”werken van kerstverlichting gemaakt. Über-Amerikaans natuurlijk en nogal bizar in combinatie met alle palmbomen en de lauwe temperatuur.    


De dagen erna voelden nogal onwerkelijk. Lisa was al in Duitsland en mijn appartementgenoten waren al dagen geleden vertrokken om met kerst bij hun families te zijn. Toen het brandalarm in ons complex op de 14e voor de laatste keer afging stond ik met nog slechts een handjevol studenten toe te kijken hoe de brandweerwagens op het valse alarm afkwamen. Ik maakte die dag nog een wandeling om downtown Charleston nog wat beter in m’n herinnering te prenten. Het was nog altijd erg mooi weer.


Hoe onwerkelijk het afscheid nemen ook was en hoe eenzaam m’n kamer ook voelde, de New York voorpret begon steeds meer te overheersen. In verscheidene Skype sessies planden Mark en ik van alles dat we wilden doen in New York en Washington. De dagen vlogen voorbij. Voor ik het wist was het de 18e en zat ik bij Marge in de auto die me naar het vliegveld bracht. Afscheid nemen van Marge was moeilijker dan ik dacht. Opeens was ik helemaal alleen op het vliegveld. Ik voelde me vreemd. Ik ging Charleston achter me laten. Einde van een fantastische periode. Maar die avond zou ik New York weer zien. En Mark.

New York
De dag stond in het teken van wachten. Wachten op m’n vlucht vanaf Charleston. Wachten op m’n vlucht vanuit Philadelphia met anderhalf uur vertraging, terwijl de vlucht Philadelphia-New York nog geen twintig minuten duurt… Rond 19:00 uur landde ik eindelijk op LaGuardia. Ik kon New York haast ruiken! Vanaf het vliegveld stapte ik in de overvolle bus richting Manhattan, daarna nog een stuk met de metro.

Ik stapte uit bij Columbus Circle en gelijk maakten al m’n moeheid en irritatie door het wachten plaats voor het soort opwinding dat ik tot nu toe alleen in New York gevoeld heb. De hoge gebouwen, de gele taxi’s, de rook uit de riolen en van de grilplaten van de straatverkopers, de mensenmassa’s, het stadslawaai. Heerlijk. Nog een stukje lopen richting het hostel en toen… zo’n drie uur wachten op Mark die zelf op JFK urenlang voor de douane stond te wachten.

Over het weerzien zal ik slechts zeggen dat het ’t wachten waard was (understatement van de eeuw) en dat het voelde alsof de afgelopen vier maanden helemaal niet gebeurd waren, ook al had ik Mark af en toe verschrikkelijk gemist.

Ik zal proberen de dagen in New York samen te vatten. We zijn net als vorig jaar alle toeristische hoogtepunten langsgegaan. Times Square was nog net zo overweldigend, Central Park net zo rustgevend en het nieuwe One World Trade Center was weer een stukje hoger. De kwaliteit en smaak van het eten bleek wederom zeer onvoorspelbaar (maar dat is ook wel weer de charme van Groupon…) net zoals de manieren van New Yorkers (wat dat betreft lijken New Yorkers veel meer op Nederlanders dan op de zeer beleefde Carolinians).





We hebben ook nog de bus naar de dichtstbijzijnde Walmart genomen. Na vier maanden in de VS ken ik deze enorme supermarkt wel, maar Mark was er nog altijd door gefascineerd en kon niet zonder een bezoekje. Verder hebben we nog wat nieuwe dingen bezocht zoals de Top of the Rock, Roosevelt Island en Dyker Heights, een wijk die bekendstaat om de absurde hoeveelheid kerstversiering. We liepen door deze wijk op kerstavond, en het begon ook nog eens te sneeuwen. Een ultiem kerstgevoel werd ons deel.


Verder vulden we onze tijd met winkelen en simpelweg struinen door de leuke en afwisselende wijken van de stad. Of de metro nemen en bij een willekeurig station uitstappen en even een kijkje nemen in het straatleven van een iets mindere kant van de New Yorkse samenleving. Maar niet te lang, het is immers vakantie…

Washington
De 23e hebben we de Megabus naar Washington gepakt. ’s Ochtends vroeg uit bed en dan vier en een half uur in halfwakkere staat richting DC rijden en dan ’s avonds laat slapend terug. Washington was eigenlijk precies zoals gehoopt. Enorm veel overheidsgebouwen, musea en monumenten. En nergens hoef je entree te betalen. Heerlijk. Er was veel te veel doen voor maar één dag, dus hier komen we zeker nog een keer terug.

National Zoo

Capitool

 Air and Space Museum en het Washingtonmonument

Lincolnmonument en het Witte Huis

RTL
Dan nog iets wat we de tweede dag in New York hebben gedaan. Ik wist dat Michiel van de VerkiezingenVS.com hoofdredactie stage liep bij de redactie van RTL in New York. Ik was zo brutaal om hem te vragen of wij Erik Mouthaan eens mochten ontmoeten. Dat was geen probleem volgens Michiel, en hij bood ons ook een rondleiding aan over de redactie. Uiteindelijk kregen we een rondleiding, mocht ik Erik Mouthaan interviewen en mochten we op het dak van het CBS gebouw staan bij de opname van een item voor het RTL Nieuws. Erg gaaf om mee te maken. Het maakte me nog wat extra jaloers op Michiel’s stage.

 Met Erik Mouthaan op de redactie   -   schotels op het CBS gebouw

 Vlak voor de opname

Terug
Tweede kerstdag was m’n allerlaatste dag in de VS. Die dag raakten we nog doorweekt door een wel erg zware sneeuwstorm tijdens onze laatste wandeling op Manhattan. ’s Avonds ging onze vlucht vanaf JFK slechts anderhalf uur later dan aanvankelijk gepland. Honderden vluchten na ons werden geannuleerd door het slechte weer.

De vlucht gaf me opnieuw een dubbelgevoel. Het was het einde van een avontuur, maar straks zou ik wel weer herenigd worden met familie en het vertrouwde Nederland… Na een overstap in Dublin en een korte vlucht naar Amsterdam was er het lang verwachte Hello Goodbye momentje op Schiphol.


Eigenlijk went het Bornse leven snel. Veel familie en vrienden heb ik alweer gezien en de oliebollen smaakten prima. Het voelt een beetje alsof het afgelopen semester een droom is geweest en ik weer verder ga waar ik gestopt was. Charleston moet nog iets meer een plek opeisen in m’n herinneringen.

Komende tijd
De komende tijd zal weer veel nieuws brengen. In februari beginnen de colleges in Groningen weer en dus ben ik druk aan het zoeken naar een nieuwe kamer in Groningen en ook naar een nieuwe bijbaan. Verder moet ik de komende maanden een master kiezen (en misschien een stage – maar daar zal ik geen voorbarige uitspraken over doen) aangezien ik voor de zomervakantie m’n bachelor hoop te hebben behaald. Zelfs het futiele feit dat ik een nieuw mobiel abonnement uit moet zoeken helpt mee aan dit ‘nieuwe’ gevoel.

Hiermee komt er ook een einde aan dit blog. Iedereen die m’n blog volgde tijdens m’n meest fantastische en leerzame semester tot nu toe; bedankt! Voor lezers die meer foto’s willen zien: Facebook!

Groeten vanuit good ol’ Borne,

Coen

1 opmerking:

  1. Hallo Coen,
    Wij hebben heel erg genoten van jouw prachtig geschreven verhalen. Wat een rijke ervaring is dit half jaar voor jou geweest. Geniet er nog maar lekker van na en veel succes maar weer in je vervolg studie.
    Groetjes, Gerard en Ria

    BeantwoordenVerwijderen